Tülay Özer, büklüm büklüm

ne söylesen ne beklesen
yaradan’dan ya da kaderinden
ele geçmez istediğin
uğruna savaş vermediysen

sanki seni boğar gibi
sanki yeniden doğar gibi
sanki zaman zaman ölür gibi
acısını, çilesini çekmediysen

hani büklüm büklüm boynunda
hani paramparça ruhunda
hani soran gözlerle kapında
bekleyen dargın anıların gibi

sevilmeden de sevmeyi
neyi özlediğini bilmeyi
acı da olsa yine gerçeği
görüp de söylemeyi bilmediysen.